کدام فرضیه درباره تیم ملی را باور کنیم؟

این روز‌ها شاید حرف زدن درباره تیم ملی خیلی برای دوستداران فوتبال اهمیت چندانی نداشته باشد. مقصر هم کسی نیست غیر از مجموعه فوتبال که به جای عذرخواهی بعد از مسابقات جام‌جهانی از زدن دو توپ به تیر دروازه انگلیس شادمان بودند یا بعد از بردن ولز کم مانده بودن از شادی و خوشحالی دچار پارگی گلو شوند. مسابقات هم که تمام شد، همان بحث تکراری انتخاب سرمربی تیم ملی را راه انداختند که دیگر «حنایشان برای فوتبال‌دوستان رنگی نداشت». اما هر چی که باشد باز هم پای تیم ملی و عِرق ملی وسط است و نمی‌توانیم با بی‌خیالی و بی‌اعتنایی از کنار آن بگذریم. از زمانی که در خبر‌ها آمده بود نهم اسفند سرمربی تیم ملی در جلسه هیات رییسه مشخص می‌شود هم چند روزی گذشته و رییس فدراسیون فوتبال برای تماشای یک تورنمنت فوتسال به تایلند رفته و خبری درباره این انتخاب نیست. از بین هفت گزینه‌ای که فدراسیون فوتبال از آن‌ها خواسته بود برنامه خود را ارائه کنند، به غیر از فرهاد مجیدی و جواد نکونام که هیچ واکنشی تا این لحظه نداشته‌اند بقیه انصراف داده و صحنه رقابت را برای دو رقیب ایرانی ترک کردند. از اول هم با دیدن لیست مربیان داخلی «مرغ پخته هم به آن خندیده بود» چه برسد به بنده‌های خدا که برای بقای تیمشان در لیگ برتر روز‌ها و هفته‌های سختی را پشت سر می‌گذارند. اینکه فدراسیون فوتبال چی فکر کرده بود که از تارتار و الهامی و فرکی و قلعه‌نویی و حمید مطهری به عنوان گزینه‌های نشستن روی تیم ملی نام برده بود سوالی است که باید به آن پاسخ دهند و جالب اینکه این پنج نفر خیلی زیرکانه از زیر بار مسوولیت شانه خالی کردند. «اظهر من الشمس» بود که فدراسیون فوتبال برای نمایشی بدون هیجان اسم آن‌ها را سر زبان‌ها انداخت، ولی این روز‌ها جامعه علاقمندان به فوتبال هم به همان زرنگی است که مدیران فوتبال هستند و متوجه شدند که نمایشی بیش نیست و برای انتخاب گزینه داخلی، قبل از جام‌جهانی احتمالا اجماعی انجام شده، وگرنه در بدترین شرایط هم افراد منتخب فدراسیون شانس کمی برای نزدیک شدن به تیم ملی داشتند. در مورد گزینه خارجی هم که به قول خودشان نفر اول و دوم مدنظر تیم دارند و نمی‌توانند از آن‌ها استفاده کنند. دوستان، چطور مربیانی که تیم دارند و مسوولیت و تعهدی در قبال فوتبال یک کشور به عهده گرفته‌اند را در لیست‌ قرار داده‌اید؟ مگر همه کی‌روش و دستیارنش هستند که در هنگامه جام‌جهانی با قطر مذاکره کردند؟ اصلا نباید چنین گزینه‌هایی در ذهن‌تان باشند. تا شروع اردوی تیم ملی کمتر از دو هفته زمان مانده و فعلا خبری از سرمربی تیم ملی نیست. یعنی تا این اندازه انتخاب سرمربی تیم ملی سخت است؟ برای فوتبالی که ما نامش را فوتبال گذاشته‌ایم بله سخت است. چون ما یک مربی را نیاز داریم که گوش به فرمان باشد و ظاهری مقتدر از خودش نشان دهد تا کیف کنیم که بله دیگر خبری از بازیکن‌سالاری نیست. ما مربی احتیاج داریم که نتیجه نگیرد و با زبان گزنده مخالفان و منتقدانش را ساکت کند و برای خودش «مُشتی» سینه‌چاک دست و پا کند تا اجازه ندهند صدا از کسی در آید. ما به مربی احتیاج داریم که در طول یک دهه حتی یک جام و یا یک عنوان افتخارآمیز برایمان نیاورد، ولی معتقد باشیم که او به فوتبال ما شخصیت داده است. ما به شخصی نیاز داریم که دوستدارانش در توئیتی وقتی تولدش را تبریک می‌گویند به او لقب «امیرکبیر» بدهند. آدم‌هایی که نه فهمی از فوتبال دارند و نه امیرکبیر را می‌شناسند. ما دنبال مربی هستیم که حتی حساب دم و بازدمش را از ما مطالبه می‌کرد و ما هم دودستی هر هزینه‌ای را تقدیم می‌کردیم. حیف که چنین مربی در کشور قطر صاحب تیم شده و دست ما از رسیدن به او کوتاه. احتمالا در بین گزینه‌های خارجی فدراسیون فوتبال کسی با این مشخصات پیدا نمی‌شود و گرنه تا امروز منت‌اش را کشیده بودند.
اما در این فرایند انتخاب سرمربی نکته جالبی مشهود است. فدراسیون مثل یک داستان پلیسی و معماگونه فقط از «گزینه خارجی» اسم می‌برد و حتی اعلام نمی‌کند که با چه کسانی گفتگو کرده و یا چه افرادی را در نظر دارد. آیا این «گزینه خارجی» فاقد اسم است؟ یعنی انتخاب یک مربی برای تیم ملی فوتبال باید تا این اندازه سری و مخفیانه باشد؟ خیلی راحت و شفاف اعلام کنید که با فلانی و بهمانی صحبت کردیم و به نتیجه نرسیده‌ایم و قرار است با آقای ایکس و آقای ایگرگ هم صحبت کنیم که اگر به نتیجه نرسیدیم با مربی ایرانی چند ماهی کار کنیم. اینکه دیگر این‌قدر نیاز به پیچیدگی ندارد. اگر قرار است اردوی تیم ملی ۲۸ اسفند تشکیل شود، چه ایرانی چه خارجی هر کدام که سرمربی تیم ملی شوند نیاز به حداقل زمان دارند تا نفرات دعوت شده را انتخاب کنند و یکی دو جلسه هم با بازیکنان تمرین کنند. حتما اطلاع دارید که امروز چندم اسفند است تا ۲۸ این ماه زمان زیادی باقی نمانده. پس این همه تعلل و دست‌دست کردن دیگر برای چیست؟ شاخ غول که نمی‌‌خواهید بشکنید. یک سوال دیگر هم می‌پرسیم و تمام. فرهاد مجیدی و جواد نکونام برنامه‌های خود را به فدراسیون داده‌اند؟ اگر برنامه‌ای برای تیم ملی دارند لطفا اعلام کنید اگر هم برنامه نداده‌اند و قصد هم ندارند که مربی شوند چرا صحبتی نکرده‌اند؟ شاید شما به عنوان متولیان فدراسیون فوتبال سکوت آن‌ها را اشتباه تلقی کنید و بعد در رودربایستی بمانند که باید سرمربی تیم ملی شوند. شما از آن‌ها سوال کرده‌اید که برنامه و «پلن» دارند یا نه؟ کمتر از ۲۴ ساعت پنج نفر دیگری که نامشان را در لیست مربیان داخلی گذاشته بودید انصراف دادند و تشکر کردند! ولی خبری از مجیدی و نکونام نبود و نیست. یعنی با هم سرمربی تیم ملی می‌شوند؟ یاللعجب چه شود. یا یکی سرمربی می‌شود دیگری دستیار؟ باز هم خدا به خیر راضی باشد. هیچ‌کدام نمی‌خواهند مربی باشند، ولی اینقدر مردم و فوتبال کشورشان را قابل ندانسته‌اند که جواب نامه فدراسیون را بدهند؟ بالاخره یک فرضیه باید درست باشد. از لیست هفت نفره، پنج نفر کناره‌گیری کردند، دو نفر جواب ندادند، رییس فدراسیون فوتبال در سفر است، لیگ برگزار می‌شود، بیرانوند برای شروع اردوی تیم ملی بی‌تاب است، اسامی وینچنزو مونتلا، فیلیکس سانچز، خمز و مورایس را خواندیم که قرار نیست سرمربی تیم ملی شوند، نکونام بعد از اینکه فولاد را در شرایط حساسی «ول» کرد سکوت کرده، از مجیدی هم هیچ خبری نیست. بالاخره برای تیم ملی می‌خواهید چه کار کنید؟ این داستان را تا کی «کِش» می‌دهید؟ اصلا قرار است با روسیه و عراق بازی کنیم یا آن‌ها هم فعلا همین‌جوری روی هوا هستند؟ فقط خواستیم یادآوری کنیم که تا ۲۸ اسفند کمتر از دو هفته زمان باقی مانده، همین.